Kaczki są takie zabawne

Niedziela, 12 sierpnia 2012 · dodano: 13.08.2012 | Komentarze 6

Ustawiłem się z Pawłem na Moście Długim o 10:00. Byłem trochę wcześniej, bo pewien dziadzia w Tico podniósł mi ciśnienie :)

Nie mieliśmy ustalonej trasy, ale po małych zakupach w sklepie ustaliliśmy, że ruszymy na Nowe Warpno. Do Polic dojechaliśmy wzdłuż Odry przez Skolwin.

Szczecin

Na odcinku Police-Uniemyśl odbywa się remont drogi. Cały asfalt jest sfrezowany, jazda po nim kolarką, to istna męka. Tak samo dość długi odcinek drogi brukowanej w Brzózkach dał nam popalić :(

W końcu docieramy do Nowego Warpna. Mieliśmy zamiar pobyczyć się na warpieńskim betonowym molo w ciszy słuchając popiskiwanie mew, ale cały ten spokój burzył jakiś wsiok skaczący co chwilę do wody słuchając przy tym dziwnych dźwięków wydobywających się z telefonu komórkowego. Jak można słuchać muzyki z takiego sprzętu? Przecież to drażni uszy! Byliśmy zmuszeni przenieść się w inne miejsce na brzegu. Pomysł okazał się niekiepski, bo miałem okazję pokarmić chlebem kaczki, które chętni wyszły z wody, żeby się ze mną przywitać :) Mieliśmy z Pawłem ubaw obserwując je jak walczą o każdy okruch chleba. Tylko najmniejsza oferma nie dawała sobie rady. Nawet jak rzucałem kawałki chleba tylko dla niej, to i tak podbiegały inne i jej zabierały lub wyrywały z dzioba - silniejszy wygrywa. Jak się jej udało już jakiś kąsek uszczknąć, to nie tak jak inne kaczuchy - gryząc chleb połykały go. Ta jedna jedyna musiała wskoczyć do wody poto, żeby namoczyć ten chleb, dopiero mogła go rozgnieść i połknąć. Naprawdę zabawnie to wyglądało :)

Oferma pływa w wodzie

Molo w Nowym Warpnie

Nad jeziorem Nowowarpieńskim

Jezioro Nowowarpieńskie - widok w stronę Altwarp

Ratusz miejski w Nowym Warpnie

Po długim popasie nad jeziorem ruszyliśmy w drogę powrotna. Żeby nie wracać brukiem brukiem przez Brzózki i sfrezowanym asfaltem od Uniemyśla zdecydowaliśmy się na przejazd gorszej jakości asfaltem z Nowego Warpna do Dobieszyna. Już gorzej być nie mogło? Dziury, dziury i jeszcze raz dziury, ale daliśmy radę. Potem już gładziutko do Głębokiego skąd każdy pojechał w swoją stronę: Paweł przez Miodową do domu, a ja do Gryfina przez Krzekowo, Gumieńce i dalej Poznańską i Podjuchy. Do domu przyjechałem padnięty. Brak kondycji robi swoje, ale jak ty jeździć rowerem, kiedy lenistwo przeważa? ;)

Odra Zachodnia z Autostrady Poznańskiej

W drodze do domu

.

.

.